Efficiency in de haven: het issue zit niet in technologie, maar in samenwerking

De afgelopen jaren is er volop geïnvesteerd in verdere digitalisering in de diverse havens wereldwijd. Doelen als efficiency en minimaliseren van wachttijd zijn concrete doelen waar enorme stappen zijn gemaakt. Nieuwe technologie, zoals bijvoorbeeld Digital Twins, stelt ons in staat projecties te maken van de werkelijkheid en dit te koppelen aan operationele beslissingen. Binnen een haven zijn er verschillende invalshoeken te onderscheiden waarop innovatie wordt uitgevoerd. Enerzijds hebben we te maken met het afhandelen van het scheepsverkeer, land -en gebouwenbeheer en uiteraard de liggelden van schepen die havens bezoeken. In dit blog zoom ik in op de rol van technologie binnen de operationele afhandeling van scheepsbewegingen.

Een belangrijke uitdaging in havenverkeermanagement is de noodzaak om een eenduidig beeld in communicatie te hebben tussen de verschillende partijen welke betrokken zijn bij de afhandeling van scheepsbewegingen. In 2018 heeft het Loodswezen 96.906 geloodste scheepsreizen voltooid in de haven van Rotterdam (Loodswezen jaarverslag 2018). Om dergelijke volumes efficiënt af te handelen is het noodzakelijk dat de informatie-flow tussen de verschillende partijen optimaal plaatsvindt. Denk bij dergelijke informatie aan de grootte van de schepen, de actuele diepgang, het aantal benodigde loodsen, of er sleepboten nodig zijn, etc. Aanverwant speelt de capaciteit van de verschillende stakeholders in dit operationele proces een belangrijke rol. Een voorbeeld hiervan is de beschikbaarheid van sleepboten (waar, wanneer, hoe lang) van een sleepbootmaatschappij.

Het proces van informatiedeling, in de Rotterdamse haven, vindt nu plaats via diverse koppelingen tussen de betrokken partijen. Vanuit het Port Call Optimization initiatief is de volgende plaat te vinden waarbij de verschillende stakeholders en informatiebehoefte weergegeven worden:

Aan de basis van de informatiedeling binnen het hierboven getoonde figuur staat het Port Community System (PCS) van Portbase. Daarnaast het Havenbedrijf Rotterdam met o.a. het Haven Management Informatie Systeem (HaMIS). Verder zijn er diverse IT-systemen van de nautische dienstverleners zoals het Nederlands Loodswezen, sleepdienstmaatschappijen (KOTUG, FAIRPLAY etc) en roeiers (KRVE). Vanuit een IT-perspectief zijn er enorm grote stappen gemaakt om te zorgen dat alle partijen over de relevante -en gelijke informatie beschikken. De efficiency van een haven wordt veelal uitgedrukt in een KPI genaamd de Port Call Efficiency (PCE). Wanneer een haven efficiënt is heeft dit een significante invloed op de hoe tegen een haven wordt aangekeken en of de lading dus via deze haven loopt. Meerdere onderzoeken identificeren efficiency als een significante factor in de keuze van een haven door bedrijven. (Brooks & Schellinck 2015, Magala & Sammons (2008)).

De toename van de welvaart heeft geleid tot een grotere wereldwijde handel waarbij de trend naar mega-vessels al jaren geleden is ingezet. Er is sprake van een toenemende gefragmenteerde toevoer en een complex feeder netwerk. Dit leidt tot congestie issues in havengebieden (Knowler 2018a). Vertraging van een schip kan leiden tot een voorwaarts effect waarbij voor achtereenvolgende uren/dagen er vertraging ontstaat op de planning (Jumelet & Van Strien, 2019). Het is niet voor niets dat het streven naar minimale wachttijd een belangrijk doel is van internationale havens.

Terugkijken naar de reeds gemaakte stappen op het vlak van digitalisering is het voor buitenstaanders vreemd om te concluderen dat vertragingen binnen havens geregeld voorkomen ondanks alle efforts op IT-vlak om dit tegen te gaan. Een deel van deze vertraging ligt in de operatie, oorzaken zijn te vinden in weersomstandigheden, defecten etc. Een ander deel ligt aan de kant van de planning en samenwerking.

Er is een ICT-landschap welke gebruikt maakt van de laatste technologieën waarbij nieuwe releases eenvoudig door de release pipeline gaan. Er wordt gewerkt middels DevOps en CI/CD. Het issue zit mijns inziens dan ook niet in de technologie en hebben verdere investeringen op dit vlak ook nauwelijks toegevoegde waarde.  

De oplossing zou gezocht moeten worden in samenwerking. De werkprocessen omtrent de afhandeling van de scheepvaartprocessen zou gezien moeten worden als een gezamenlijke taak waarbij capaciteit onderling bekend is en ingezet wordt voor dat ene doel: het zo efficiënt mogelijk afhandelen van de bezoeken aan de haven conform Port Call Optimization.

In het volgende blog ga ik verder in op dit onderwerp en leg ik een relatie naar process mining en hoe dit kan helpen om te komen tot een verhoogde efficiëntie.