Steeds meer mensen hebben zonnepanelen op hun dak. Bedrijven plaatsen hun eigen windmolens. En er komen steeds meer windparken op allerlei uiteenlopende locaties, zelfs op zee. Je kunt wel merken dat de energietransitie in volle gang is. Dat heeft natuurlijk de nodige gevolgen. Voor netwerkbeheerders, leveranciers én consumenten.
Zo heeft de Autoriteit Consument & Markt (ACM) er bij de markt op aangedrongen om flexibele tarieven mogelijk te maken, zodat klanten kosten kunnen besparen. Leveranciers zullen hiervoor niet alleen nieuwe energiediensten introduceren. Zij gaan ook – samen met de Overige Dienst Aanbieders (ODA’s) – meer informatie- en energiebesparingsdiensten ontwikkelen.
De basis voor al deze nieuwe diensten? Meetdata uit slimme meters! Hiermee kunnen consumenten precies zien wat hun energieverbruik is en dit aanzienlijk verlagen. Waardoor er straks een lagere energierekening op hun al dan niet digitale deurmat ploft.
Switchbarrières en inefficiëntie
Klinkt goed, niet? Helaas leidt de huidige organisatie rondom het delen van energiedata tot switchbarrières voor consumenten en inefficiëntie voor aanbieders. In het huidige model geeft de consument een mandaat aan de leverancier of ODA. Die mag hiermee de meetdata van de betreffende consument opvragen en vervolgens weer aan hem ter beschikking stellen. Besluit de consument over te stappen naar een andere energieleverancier of ODA? Dan verliest hij de toegang tot deze data. Het gevolg is een switchbarrière: de consument zal minder geneigd zijn om over te stappen. Dit leidt tot dienstverlening die niet optimaal is. De huidige opzet is daarnaast inefficiënt. Diverse organisaties hebben uitgebreide IT-systemen moeten optuigen voor het verwerken en bewaren van dezelfde meetdata. Zo gebruiken energieleveranciers de data voor hun facturatie, hebben dienstaanbieders systemen voor hun diensten en verwerken netbeheerders diezelfde data voor hun settlementprocessen in de markt. Dat kan zo niet langer!
Regie naar de klant
Ik vind dan ook dat consumenten de regie moeten krijgen over hun eigen energiedata. De consument is immers de ‘eigenaar’ van zijn data. Hij bepaalt nu al of en aan wie de data verstrekt mogen worden en voor welke diensten. Maar de consument moet ook de toegang tot zijn data houden als hij switcht tussen een energieleverancier of een andere marktpartij. En ook na een verhuizing moet hij nog bij zijn eigen data kunnen. Kortom, de klant zou leidend moeten zijn, níet de aansluiting.
Nieuwe taak voor netbeheerders
Het mooie is dat de netbeheerders over álle meetdata beschikken, omdat zij als neutrale partij de settlementprocessen uitvoeren. Zij kunnen consumenten en marktpartijen dan ook een platform bieden voor het gebruik van energiedata. Als het aan mij ligt, krijgen consumenten gratis toegang tot dit platform. Het gaat immers om hun meetdata. Ook marktpartijen krijgen toegang tot dit platform, mits zij een geldig klantmandaat hebben. Zij verrijken de data op basis van hun dienstverlening en stellen deze vervolgens weer beschikbaar aan consumenten. Zo krijgt de klant de regie en hoeven marktpartijen niet meer allemaal hun eigen systemen in te richten om data op te slaan. Iedereen blij!
Over de auteur
